Stel je gaat naar een winkel om een potje magnesium te kopen. Je wordt geconfronteerd met verschillende vormen van magnesium. Magnesiumoxide of magnesiumcitraat. Wat is nu eigenlijk het verschil?
Magnesium is een mineraal dat je als supplement in verschillende vormen kan kopen. Pure mineralen niet eten omdat ze niet opgenomen worden door ons lichaam. Zij hebben een andere stof nodig die ervoor zorgt dat ze wel in het lichaam op de juiste plek komen. Het type stof waaraan het mineraal gebonden is bepaald hoe het wordt opgenomen en gebruikt in het lichaam.
Waarom zouden we een supplement moeten nemen?
Onze voeding bevat tegenwoordig steeds minder mineralen, maar onze behoefte steeds groter wordt. We hebben bijvoorbeeld te maken met stress, vervuiling, toevoegingen aan de voeding en straling. Deze factoren doen een extra beroep op het lichaam.
Extra risico op een tekort aan mineralen zijn bijvoorbeeld:
- zwangere
- vrouwen die borstvoeding geven
- vegetariërs
- veganisten
- sporters, senioren
- mensen met spijsverteringsproblematiek
- anticonceptiepil slikkers
Aan welke mineralen hebben we snel een tekort?
Uit een onderzoek verricht door het RIVM blijkt dat een groot deel van de bevolking kampt met tekorten aan ijzer, zink, magnesium en calcium.
Deze mineralen zijn belangrijk voor:
Magnesium
- Zenuw- en spierfunctie
- gezonde botten
- stofwisseling van koolhydraten
- energie productie
- regulering van het bloedsuikergehalte
- het gezond houden van het hart- en vaatstelsel.
Calcium:
- Stevige botten
- gebit
- zenuw- en spierfunctie
Zink
- Sterk immuunsysteem
- gezond haar
- sterke nagels
- stralende huid
- wond genezing
- spijsvertering
- ogen
- gehoor
- reukvermogen en smaakvermogen
IJzer
- Onderdeel van het hemoglobinegehalte in het bloed (hemoglobine vervoert zuurstof door ons lichaam)
- sterk immuunsysteem
Magnesium
Laten we magnesium er uit lichten. Magnesium hebben we voor wel 500 verschillende enzymreacties in het lichaam nodig. Dit illustreert hoe belangrijk magnesium is voor ons. Als we een magnesium supplement willen kopen worden we geconfronteerd met verschillende vormen magnesium.
Wat is nu het verschil?
Het grootste verschil wordt gevormd door de stof waaraan de magnesium wordt gebonden. Dit kan een stof zijn die organisch of anorganisch is. Als we dit verschil begrijpen wordt de keuze van magnesium iets gemakkelijker.
Een organisch mineraal is gebonden een aminozuur of citroenzuur. Een voorbeeld is bijvoorbeeld calcium. Als calcium gebonden is aan het aminozuur glycinaat krijgen we de stof calciumglycanaat. Of magnesium gebonden aan citroenzuur geen magnesiumcitraat. Organische verbindingen zijn dus eigenlijk verbindingen die van nature in het lichaam voorkomen en dus goed opneembaar zijn.
Anorganisch
Mineralen supplementen bevatten vaak anorganische (niet natuurlijke) verbindingen omdat deze veel goedkoper te produceren zijn. Calcium wordt dan bijvoorbeeld gebonden aan een fosfaatgroep tot calciumfosfaat. Of magnesium met een oxide vormt magnesiumoxide.
Anorganisch gebonden mineralen zijn door het lichaam moeilijk opneembaar
Een mineraalverbinding moet stabiel zijn. Het moet als het ware de hand vasthouden van de stof waaraan het gebonden is. Een vrij, ongebonden mineraal gaat om zich heen zoeken naar een ander “handje” om zich te binden. Het kan een interactie met het spijsverteringsstelsel hebben op de volgende manier:
Binding aan gaan met een andere verbinding. Ongebonden mineralen kunnen zich binden aan andere moleculen als fytaten, welke zich in noten, granen en sommige groenten bevindt. Dit proces zorgt er voor dat het mineraal niet meer beschikbaar is voor het lichaam.
Irritatie darmslijmvlies. Ongebonden mineralen kunnen het darmslijmvlies irriteren; dit zorgt voor een laxerend effect en kan leiden tot zelfs diarree.
Organisch gebonden mineralen worden beter opgenomen
Een verklaring hiervoor is:
Organische verbinden worden langzaam afgebroken.
Dit verhoogt de stabiliteit van het mineraal, het is minder reactief met de omgeving en komt aan de plaats van bestemmend waar het een tweevoudige werking heeft:
Hogere biologische beschikbaarheid.
Een gebonden mineraal blijft langer in het maagdarm kanaal en wordt daardoor op de juiste plek opgenomen.
Vermindert darmirritatie.
Een gebonden mineraal is minder reactief met de omgeving en veroorzaakt zodoende minder irritatie van het darmslijmvlies.
Als het mineraal gebonden is aan glycinaat, citraat of aspartaat is het een organische verbinding en goed opneembaar. Verwar aspartaat overigens niet met aspartaam een kunstmatige zoetstof.
Anorganische verbindingen (dus moeilijk opneembaar) die je moet vermijden zijn:
- Calciumcarbonaat
- Calciumfosfaat
- IJzersulfaat
- Magnesiumcarbonaat
- Magnesiumoxide
- Magnesiumfosfaat
- Magnesiumsulfaat
- Zinksulfaat
Organische verbindingen (goed opneembaar) zijn:
- Calciumcitraat
- Calciumglycinaat
- IIzerglycinaat
- Magnesium aminozuur chelaat
- Magnesiumaspartaat
- Magnesiumcitraat
- Magnesiumglycinaat
- Zinkglycinaat